Ως ΦΠΚ Πρωτοπορία, καταδικάζουμε την 48χρονη κατοχή του νησιού μας από τον Τούρκο εισβολέα και τα νέα τετελεσμένα του Ερντογάν εις βάρος της Αμμοχώστου και των νόμιμων κατοίκων της. Οι μονομερείς ενέργειες κατά παράβαση του διεθνούς δικαίου, όχι μόνο αυξάνουν τις εντάσεις στο νησί αλλά θέτουν σε κίνδυνο την επιστροφή στις συνομιλίες για μια συνολική διευθέτηση του Κυπριακού σύμφωνα με τα ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ.
Στόχος μας, η δημιουργία του απαραίτητου θετικού κλίματος, προκειμένου να δοθεί έδαφος σε ένα γόνιμο και επικοδομητικό διάλογο, με σωστές συνθήκες και προϋποθέσεις, για την οριστική επίλυση του Κυπριακού, τον τερματισμό των συνεχιζόμενων προκλήσεων της Τουρκίας εναντίον της Κυπριακής Δημοκρατίας και των εγκληματικών ενεργειών της στην περίκλειστη πόλη της Αμμοχώστου. Η Τουρκία, παραβιάζει τα ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και της ΕΕ και περιφρονεί το διεθνές και ευρωπαϊκό δίκαιο, γεγονότα που καταδεικνύουν για ακόμη μία φορά την απροθυμία συνεργασίας από μέρους της Τουρκίας για την εξεύρεση μιας δίκαιης, βιώσιμης και λειτουργικής λύσης στο κυπριακό πρόβλημα.
Ως νέοι της Κύπρου, οφείλουμε να πρωταγωνιστούμε και να ενδιαφερόμαστε, να διεκδικούμε και να αγωνιζόμαστε, να κρίνουμε και να αποφασίζουμε. Αποτελεί καθήκον της νέας γενιάς να συμμετέχει ενεργά σε θέματα που αφορούν την ιστορία και το μέλλον του τόπου, και να μεταφέρει το ισχυρό μήνυμα , «ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ ΚΑΙ ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΙ», απ’ άκρη σ’ άκρη του νησιού. Οι πληγές 48 ολόκληρων πέτρινων χρόνων παραμένουν ανοικτές. Ο πόθος για επιστροφή στα κατεχόμενα μας σπίτια, στην Κερύνεια, τη Μόρφου, τον Καραβά, την Αμμόχωστο και τον Απόστολο Ανδρέα πρέπει να παραμείνει άσβεστος.
Οφείλουμε, ως η νεόλαια αυτού του τόπου, να παραμείνουμε στην πρώτη γραμμή του αγώνα, να σταθούμε στο ύψος των περιστάσεων και να συνεχίσουμε την προσπάθεια επιστροφής στα χώματα μας μέχρι την τελική δικαίωση, για να μην θρηνήσουμε κι άλλες χαμένες πατρίδες. Είναι καθήκον όλων μας, ως το μέλλον αυτού του τόπου, να μην επιτρέψουμε στην Άγκυρα “να καταπιεί” τα Βαρώσια, “να καταπιεί” τους λατρευτούς μας τόπους, “να καταπιεί” τις μνήμες του ξεριζωμού και της προσφυγιάς.
